De laatste tijd gaat het een beetje moeilijker met mij. Puur mentaal. Maar ik heb het gevoel dat ik op m’n 27ste een midlife crisis aan het meemaken ben. Vooral het gevoel ‘Is dit hét?’ blijft een beetje hangen in mijn hoofd. En vanaf dat gevoel kan je 2 kanten uitgaan: je kop in het zand steken en gewoon verder doen zoals je bezig bent óf je kan ervoor kiezen om gelukkig te zijn.
Ik ben op zich best een pessimist en vooral een echte (door-)denker. Dus ik weet wel dat er na deze muur nog een hele hoop muren staan te wachten waar ik zeker allemaal nog ga tegen opbotsen. Maar momenteel hoop ik eventjes deze muur overwonnen te hebben. Namelijk door gehoor te geven aan mijn droom.
Momenteel zit er weinig kleur in mijn leven, vind ik. Ik vertrek naar het werk om 8u10 en ik ben pas tegen 19u30 terug. Ik hoop dat Manlief tegen dan gekookt heeft, anders eten we nóg later. Daarna kijken we nog wat tv, probeer ik nog te gaan joggen, moet ik iets voor het huishouden doen of heb ik geen energie meer om al van de voorgaande dingen te doen.
Maar wat graag zou ik creatief doen. Iets met kleuren, vormen, uitkiezen en experimenteren. Ik ben er nog niet helemaal uit wat het zou moeten worden. Ik heb al gedacht om geboortekaartjes te gaan ontwerpen, maar dat vereist nog een opleiding en ik heb schrik dat ik een té brave smaak heb daarin. Not bold enough. Momenteel leun ik meer aan tegen kinderkleding naaien. Vooral omdat het geen ramp is als het mislukt. Want dan hou ik de kleding gewoon zelf voor onze toekomstige kindjes of geef ik ze weg aan vrienden, familie of een goed doel.
Enige nadeel: ik sta mezelf momenteel nogal veel toe op vlak van uitgeven van ons geld aan stofjes, haha! Eigenlijk heb ik al best een hoop stofjes, maar toch mis je nog altijd dat éne bijpassende of contrasterende stofje hé.
Maar goed, deze stoffen sloeg ik al in bij de Stoffenstraat toen ze hun 5-jarige bestaan vierden. Vooral die stofjes aan 3€/m trokken mijn aandacht. Want dan kan ik bijna al helemaal geen flater meer begaan, voor zo weinig geld!
Maar goed, iemand tips verder? Ik ben een ongelooflijke denker en ik denk dat ik aan elk mogelijk negatief scenario gedacht heb, dus misschien moet ik gewoon stoppen met denken en doén!
PS. ik ben er ondertussen uit wat er mis was met mij camera! Of beter gezegd: de lens. Er zaten krassen of vlekken op de lens en die zag je natuurlijk op de foto’s. Ik krijg ze er niet af, maar ik ben al op zoek naar een nieuwe lens! Momenteel behelp ik mezelf met mijn telelens, maar dat is niet zo handig om studiofotografie te doen, haha!
Haaksterretje 