Cadeau aan mezelf

Met die ongelooflijk moeilijke periode waar ik doorheen ging, wilde ik toch mezelf wat opvrolijken en ik wilde iets hebben om naar uit te kijken. Dus besloot ik maar een (best grote) bestelling te doen bij We R Memory keepers. Dat is een merk dat enorm veel knutselmaterialen heeft. Waaronder alles voor scrapbooking en je eigen journal. Maar ik was meer geïnteresseerd in de materialen om zelf zakjes en tasjes te maken. Want ik dacht namelijk dit te kunnen gebruiken om onze huwelijksgeschenkjes te maken!

Rechts zie je het ‘Punch board’ om zelf geschenktasjes te kunnen maken. Ik heb hem ondertussen al een paar gebruikt voor verjaardagscadeautjes en kerstcadeautjes. Deze vind ik zelf het handigste en leukste in gebruik! Daarnaast kocht ik ook een cirkelsnijder om in verschillende groottes een cirkel in papier te kunnen snijden zonder in de midden een prikgaatje te hebben zoals wanneer je een passer gebruikt.

Het 1-2-3 punch is zowel om enveloppen te maken, strikjes als geschenkdoosjes. Die doosjes zijn wel ongelooflijk schattig! Maar ze zijn echt mini, niet groot genoeg om zelfs een cadeaukaart in te pakken als kerstcadeau.

En dan degene rechts is een punch board voor pillow boxes. Die heb ik tot nu toe nog niet gebruikt. Misschien binnenkort eens 😉

Mijn maaksels tot nu toe:

Ik vind ze zo wel superschattig onder onze kerstboom liggen!

Shoes to keep

Naast naaien, haken, breien, fotografie, tekenen en zoveel andere creatieve dingen, ben ik ook wel gebeten door de schrijnwerkers-kriebel! Zo maakte ik eerder al ons bed uit steigerhout (hier), onze salontafel (hier en hier) en een kist voor onze dekentjes in de woonkamer (hier).

Nu had ik weeral een ambitieus, maar kleiner project. Ik wilde een schoenenrek maken voor in onze gekke hal. Nu ja, niet dat onze hal gekke kleuren heeft of raar ingericht is, maar de hal heeft nogal een rare vorm en afmetingen. Onze hal is amper 3m² groot, er komen 3 deuren op uit, er zit een bolle muur en een heel schuine muur in. En daar komt nog bij dat er ook een luik zit voor de meterstanden op te nemen. Dus moest er goed over nagedacht worden wat voor een soort schoenenrek we daar wilden zetten. En liefst had ik nog een rek dat bij mijn salontafel past. Omdat de salontafel het eerste is wat je ziet als je uit de hal komt.

Dus ging ik aan de slag! Ik haalde weer ergens 2 houten wegwerppaletten vandaan en ging aan de slag met mijn verjaardagscadeau: een elektrische zaag. En natuurlijk hoorde er ook een tripje naar de Hubo bij voor nog wat steigerhout, bouten, houtvulsel, lijm en verf. En tadaaaa!!

Zo zie je op de foto hierboven de bolle muur rechts naast het rek en onder het rek die je het luik voor de meterstanden. Daarbij is de afstand tussen de 2 muurtjes nogal een rare afstand, dus pasten de meeste schoenenkasten uit de winkels hier niet tussen. Dus dan maken we het toch gewoon zelf? Haha!

En het zijn exact dezelfde kleuren en stijl als mijn salontafel, dus ik vind het echt een succes! Ik vind zelfs de verschillende kleuren hout wel leuk samen combineren! en het is een uniek stuk, niemand anders heeft zoiets. Dat vind ik altijd wel leuk!

En meer dan genoeg plaats! Er kunnen wel zeker 10 paar schoenen erop en nog 3-4 paar eronder. Dus helemaal geslaagd in mijn ogen!

Crea-huwelijk

Het is hier al een tijdje wat stiller op mijn blog… En daar heb ik alle redenen toe. Maar misschien vinden jullie het wel leuk als ik jullie hiervan op de hoogte houd!

Het allerbelangrijkste is dat ik momenteel zelf mijn jurk aan het naaien ben… Daar kruipt de meeste tijd in en daar kan ik jullie helaas niets van laten zien tot De Grote Dag zelf gepasseerd is. Het Lief kijkt namelijk hier wel eens op mijn blog en die mag natuurlijk niets zien tot de huwelijksdag!

Maar dat is niet het enige dat ik zou willen maken voor ons huwelijk… Het grote creatieve beest in mij ontwaakte en ik zou wel een hele resem dingen willen fabriceren: uitnodigingen, save the date kaartjes, tafelversiering, mijn bruidsboeket, een welkomstbord, …

De grootste uitdagingen van hierboven lijkt me de trouwuitnodigingen. Eventjes 200 exacte kopijen maken en ik hou van tierlantijntjes en kleine details, dus ik weet wat me te doen staat… Ik twijfel nog een beetje over hoe en wat, maar ik vind de bovenstaande foto wel mooi… Zoiets zou ik misschien door mijn silhouette cameo kunnen laten uitsnijden. Of zou ik me toch een embossing machine aankopen en met stansen zoiets laten uitsnijden? Daar ben ik nog niet helemaal uit. Maar ik denk niet dat ik later nog veel kaartjes ga maken, dus misschien is het nogal dom om speciaal daarvoor het geld uit te geven aan een embossingmachine en stansen.

En ik zou de kaartjes ook misschien wel met goudfolie willen bedrukken… Maar misschien gaat dat er wel wat over in combinatie met alle krullen die ik al ga laten snijden. En misschien wil ik wel gewoon te veel, maar hoe maak je in godsnaam zo’n keuzes!? Haha!

Ook mijn trouwboeket zou ik zelf willen maken. Maar ik heb nooit een cursus bloemschikken gevolgd… Het hoeft niet perfect te zijn en ik denk niet dat ik een moeilijk boeket in gedachten heb… Ik zou het op voorhand wel eens kunnen uitproberen, maar dat vind ik zo’n zonde van de bloemen.. Want die zou ik eigenlijk ook wel willen verstoppen voor mijn verloofde…

Goed, jullie kunnen wel lezen dat ik dus niet stil zit. Of toch in elk geval véél aan het denken ben. Hopelijk komt er nog wat van, haha!

Broer…

“Ik kan het maar één keer vragen, dus ik moet wijs kiezen.”

Dat wij gaan trouwen, wisten jullie ondertussen al. En nu ben ik naast de trouwjurk ook aan de andere voorbereidingen begonnen. Dus moesten de getuigen gevraagd worden! Ik wilde dit niet zomaar doen, maar op een creatieve manier. Dus ging ik aan de slag.

Ik nam cardstock van Action (lekker goedkoop, haha) en drukte hier deze tekst op met een leuk lettertype. Daarna stuurde ik het blad nog eens door de printer, maar liet op de achterkant een groot hart drukken met daarop in witte letters: “Wil je mijn getuige zijn?”

Vervolgens kleefde ik transparante folie over het hartje. En mengde ik 1/3 dreft met 2/3 metallic acrylverf van Action en bracht dit aan op het hartje. Na een dag drogen was het klaar. Het heeft nog een tijdje moeten wachten, maar daarna kon ik mijn broer op leuke wijze vragen om te krabben, zoals een kraslotje!

En dat onthulde de tekst! Natuurlijk zei hij ‘ja’. 😉

En Het Lief vroeg zijn zus. Daar was geen twijfel over mogelijk. En hij was tenslotte ook haar getuige op haar huwelijk.

Ik vond het superleuk om te doen en ook heel leuk om mijn broer te zien krabben om de mysterieuze vraag te ontdekken!

Post!

Druk, druk, druk hier! Gelukkig moest ik toch wachten op mijn bestelling voor ik verder kon met het naaien!

Ik ben begin mei op een nieuwe job begonnen en ik moet zeggen dat het momenteel al mijn energie compleet opslorpt. Ik moet het daar over een heel andere boeg gooien op manier van werken en het is een heel irritant computersysteem dat ik nog moet leren kennen. Dus sorry, maar het zal hier eventjes een tijdje wat stiller zijn, tot ik wat ingewerkt ben en ’s avonds of in het weekend weer energie en concentratie heb om te naaien.

Maar terug naar de bestelling dan! Ik besloot om baleinen te gebruiken in een jurk die ik aan het naaien ben zodat ik deze kan dragen op de trouw van mijn toekomstige schoonzus. Zo heb ik ook al eens geoefend met baleinen en heb ik een idee hoe ik ermee moet omgaan, want ik ga ze waarschijnlijk in mijn eigen trouwjurk ook wel nodig hebben.

Ik bestelde gelijk maar 5 meter, omdat ik de prijs nogal vond meevallen en zo heb ik misschien ook meteen genoeg voor mijn trouwjurk. Dat bekijken we later nog wel.

En dan nog 50 kapjes erbij om alles af te toppen. Ik ben benieuwd hoe dit gaat lopen! Eerst nog een scherpe tang zoeken om dit af te knippen, denk ik zo…

Ik heb al héél veel websites gelezen, maar als er iemand nog tips heeft in verband met werken met baleinen, laat het me dan zeker even weten!