Little Raccoon

Voor de allerkleinsten is een overslagromper soms toch wel handiger dan een romper met enveloppehals. Dus ging ik op zoek naar een patroontje waar ook maatje 50 inbegrepen was. Ik herinnerde me dat ik ooit eens een Ottobre kids gekocht had waar best veel leuke babypatroontjes in stonden. En ja hoor, ook een overslagromper in de editie van 04/2019.

De hele uitleg met de biesjes klonk me niet zo heel logisch in de oren. En uit automatisme knipte ik de biesjes op 80%, wat uiteindelijk niet de bedoeling was. Denk ik toch.

De afwerking met de biesjes vind ik wel heel netjes en fijn. Al is het wel een hele hoop geklungel en gefrul.

De romper vraagt ook nog om 8 snaps. Dus al bij al is dit kleine babyrompertjes nogal een ‘time consuming activity’…

Om op veilig te spelen gebruikte ik voor deze eerste poging een niet al te duur stofje van de Stoffenstraat, gekocht tijdens één van hun mega kortingsdagen.

En daarna drukte ik een wasbeer-gezichtje met flexfolie op de voorkant om het was op te leuken.

Een geslaagde, draagbare eerste poging! Maar als er ooit een hoop van deze genaaid moeten worden, dan is dat toch wel een serieus werkje…

Tenzij er iemand een toptip voor mij heeft om dit sneller gedaan te krijgen of een ander patroontje voor mij kan bedenken?

More cats please

Met alle geboortes in onze omgeving moet ik af en toe nog eens creatief en vindingrijk uit de hoek komen om een leuk, origineel cadeau te kunnen bedenken!

Bij de geboorte van dit mooie meisje wilde ik meteen iets in het ‘katten-thema’ doen. En aangezien ik geen leuk kattenstofje op het oog had of in mijn stock had, haalde ik mijn Silhouette Cameo en de flexfolie nog eens boven. De opdruk is maar gewoon ergens van een inspiratiefoto gehaald, maar dat maakt hem niet minder leuk!

Als patroontje gebruikte ik de Bo romper uit La MaisonVictor en de stof is een blauw-paarse jersey die ik een tijd terug van een ex-collega met naaikriebels overnam.

Zo leuk om unieke cadeautjes te kunnen geven! Hopelijk zijn zij er net zo blij mee als ik, hihi!

Daarbij merk je misschien wel op dat mijn foto’s net een tikkeltje beter zijn? Ik heb tweedehands een draagbare fotostudio overgenomen. Niets fancy hoor: 2 softboxen, 1 flitsbox en 2 statieven met een bar ertussen waar ik ondertussen achtergrondpapier heb opgehangen. Een kleine 200€ allemaal samen, zelfs tweedehands. Maar het maakt me momenteel toch wel heel blij met de foto’s! Helaas nemen al die spullen ondertussen wel bijna een volledige slaapkamer in beslag! Die ga ik niet altijd zomaar mogen laten staan denk ik…

#Iceland

Een hele tijd geleden kocht ik een grote hoop stofjes, waaronder ook een aantal winterse projecten. Deze Henry hoody werd geboren uit die hoop stoffen. En hij mag meteen mee naar Ijsland!

Ondertussen weet ik de maat van Het Lief voor de Henry hoody al goed. Het is dan ook zijn derde al… Dus dan gaat dat snel, zo’n project. Alleen de print erop bedenken, dat bleek nog de langste klus te zijn. Maar na even nadenken werd het de kaart van Ijsland. En dat vind ik zeer geslaagd! En natuurlijk mocht de trui mee op reis naar Ijsland. 😉

De boordstof heeft nét niet het juiste kleurtje. En dat stoort me ergens toch een beetje. Maar niets is nu eenmaal perfect in deze wereld hé.

Mickey gift

Wat als je schoonvader jarig is en toch wel héél duidelijk heeft laten weten dat hij graag een zelfgemaakte trui zou krijgen. Nu ja, dan ga je heel onopvallend een T-shirt uit zijn kast halen en kijk je daarop na welke maat hij nodig heeft. En ga je daarna aan de slag met een neutrale grijze, zachte sweatstof.

Als patroon koos ik de Henry hoody van La Maison Victor. Eerder al maakte ik deze voor Het Lief en voor mezelf. Ze vielen zeker in de smaak.

Dus nu ging ik een zachte sweaterstof uitkiezen en bijpassende boordstof. Mijn schoonvader draagt altijd een kostuum voor het werk en draagt daarom graag losse vrijetijdskledij thuis. Ik maakte maar een maatje extra en omdat hij geen uitgesproken kledingssmaak heeft, ging ik voor lichtgijze melange stof.

Met de prymtang zette ik ringetjes in de kap, ik vind dat er altijd zo knap uitzien, haha! En dan nog wit touw erin. Hoe knopen jullie die touwtjes op het einde? Ik heb niet graag zo’n schuivertje erin, dus ik knoop altijd… Wel net dat tikkeltje minder professioneel…

Qua flexfolie-opdruk was het ook nog niet zo simpel… Maar na overleg met Het Lief werd het een sportieve Disney-opdruk. Ze zijn er nogal gek van mickey mouse. Maar ik wilde wel dat hij nog stoer genoeg zou zijn voor mijn schoonvader. En dit was de perfecte combinatie, denk ik.

Hij leek er echt oprecht blij mee te zijn. en dat maakt mij weeral gelukkig! 🙂

A smooth sea…

Ik ben ondertussen de tel al kwijt geraakt van hoeveel Marlon shirts uit La Maison Victor er al in de kast van Het Lief liggen. Het is in ieder geval al een hele stapel geworden… Maar af en toe is het leuk om zo’n routine-naaiwerkje tussendoor eens te maken. Om niet altijd instructies te moeten lezen of tienduizend keer te spelden vooraleer je kan naaien. Nee, gewoon patroon overnemen, in één keer alles in elkaar zetten, nog net even zoeken naar een leuke opdruk en klaar!

Het stofje is een grijze gemêleerde tricot die ik kocht bij Allinvent in Kapellen. Ik heb een zwak voor gemêleerde stofjes, dat heeft net een tikkeltje meer karakter dan een gewone effen stof, vind ik toch. Deze was 10€/m.

Ik vond niet meteen inspiratie voor een opdruk. Maar na een tijdje te googelen kwam ik deze ergens tegen en ik was meteen verkocht. Een leuke opdruk, een diepzinnige tekst en leuke afwerking. En gelukkig lukte het om deze te traceren van een foto.

Ik koos voor de combinatie van donkerblauwe en zwarte flexfolie en ik zetten de Silhouette Cameo aan het werk. Na wat denk- en pelwerk, kon ik aan de slag met het strijkijzer!

Ik ben in elk geval blij met het resultaat!