Minky deken

Met al die baby’tjes op komst in de vriendenkring, moeten we toch af en toe wel eens een leuk babycadeautje naaien hé. Deze keer supersimpel: een babydekentje van katoen en lekker zachte minky fleece langs de andere kant.

Ik kocht 1 meter van elk en ik wilde daar graag 2 dekentjes uit halen, dus maakte ik 2x een deken van 75 cm op 100cm. Gewoon de slechte kanten op elkaar leggen en rondom rond stikken behalve een keergat van 15cm laten. Ik werkte alles langs de binnenskant netjes af met de overlock om rafelen te voorkomen. Daarna alles keren en met de hand het keergat onzichtbaar dichtnaaien.

Vooral de fleurige roze kleur van de katoen in combinatie met de juiste zachte bruine kleur minky fleece vind ik helemaal geslaagd hier. Ik zal hier wel iemand blij mee kunnen maken!

 

More cats please

Met alle geboortes in onze omgeving moet ik af en toe nog eens creatief en vindingrijk uit de hoek komen om een leuk, origineel cadeau te kunnen bedenken!

Bij de geboorte van dit mooie meisje wilde ik meteen iets in het ‘katten-thema’ doen. En aangezien ik geen leuk kattenstofje op het oog had of in mijn stock had, haalde ik mijn Silhouette Cameo en de flexfolie nog eens boven. De opdruk is maar gewoon ergens van een inspiratiefoto gehaald, maar dat maakt hem niet minder leuk!

Als patroontje gebruikte ik de Bo romper uit La MaisonVictor en de stof is een blauw-paarse jersey die ik een tijd terug van een ex-collega met naaikriebels overnam.

Zo leuk om unieke cadeautjes te kunnen geven! Hopelijk zijn zij er net zo blij mee als ik, hihi!

Daarbij merk je misschien wel op dat mijn foto’s net een tikkeltje beter zijn? Ik heb tweedehands een draagbare fotostudio overgenomen. Niets fancy hoor: 2 softboxen, 1 flitsbox en 2 statieven met een bar ertussen waar ik ondertussen achtergrondpapier heb opgehangen. Een kleine 200€ allemaal samen, zelfs tweedehands. Maar het maakt me momenteel toch wel heel blij met de foto’s! Helaas nemen al die spullen ondertussen wel bijna een volledige slaapkamer in beslag! Die ga ik niet altijd zomaar mogen laten staan denk ik…

Sewing gifts

Voor kerst vroeg mijn broer om een laptophoes. Ideaal om nog eens een zelfgenaaid cadeautje te kunnen geven dus! Omdat ik de afmetingen van zijn laptop nog niet had, gaf ik hem een soort ‘tegoedbon’. Na de laptop op te meten op onze volgende familiebezoekje, kon ik vorige week aan de slag.

Ik gaf hem keuze uit alle katoentjes in mijn voorraad (en dat is behoorlijk wat…) en hij ging voor dit guitige katoentje. Ik kocht deze al een eeuwigheid geleden, ooit bedoeld voor de binnenkant van een tas. Maar dat is er tot nu toe dus nog niet van gekomen. Ik denk dat ik nog altijd genoeg overschot heb, dus misschien zien jullie dit stofje in de toekomst nog wel eens voorbij komen.

Toevallig had ik nog zo’n lange rits in de juiste kleur liggen en kon ik meteen eraan doorwerken. De rits zit helemaal over de grootste zijde en heb ik ook over de hoek laten doorlopen. Zo krijg je je laptop er gemakkelijk uit zonder sukkelen.

Verstevigen tegen stoten deed ik door er laagje mousse van de dampkap in te steken. Dat kost bijna niets en ik deed het ook met mijn vorige laptophoes. Het is dan wat aan de dikke kant, maar dan kan het echt wel tegen een stootje.

Binnenin gebruikte ik een overschotje van een katoentje dat ik gebruikt heb voor een Cliff hemd voor Het Lief. Die stof is echt aan de dunne kant en leent zich niet tot veelvuldig gebruik, maar is wel ideaal voor dit project.

Al een beetje zomers met zo’n zachtgroen kleurtje hé…

Jubileum

Mijn grootouders waren 60 jaar getrouwd en ik wilde hen een gepast geschenk geven. Dus na enige tijd tobben kwam ik uit op deze kussens en het ontwerp.

Allereerst wilde ik het eigenlijk stempelen op de stof. Dus ik bestelde freezer paper en fabric ink. En moest ik natuurlijk nog even wachten voor ik het in huis had met de nationale feestdag… (Het feest voor het jubileum was pas 24 juli) Toen ik het eindelijk binnen had gekregen, begon ik gezwind aan het afdrukken en opstrijken- wat echt een geen sinecure is! – om daarna voorzichtig te stempelen. Maar toen ik het uiteindelijke resultaat zag was ik echt teleurgesteld. De inkt was uitgelopen en gaf het ontwerp een beetje een ‘horror’kantje. Dat wilde ik natuurlijk niet aan mijn grootouders geven! Bij het rechtse kussen (op de foto) is het stempelen wel vrij goed gelukt, dus dat heb ik wel zo gehouden.

Voor het eerste kussen ging ik dan nog echt last minute aan de slag: laten uitsnijden in zwarte flexfolie, afpellen en nog opstrijken op de stof. En daarna het kussen nog in elkaar naaien en vastzetten met een zwarte kamsnap op de achterkant!

Maar al bij al, ben ik heel blij met het resultaat, ook al was het nog erg op het late kantje. Maar bovenal leken mijn grootouders er wel blij mee 🙂