Zaria

Nu het officieel één van de laatste zonnige weekends van 2019 wordt, moest ik toch wel dringend foto’s nemen van mijn zomerse Zaria jurk. Deze werd al veel gedragen (én goedgekeurd), maar het was er nog niet van gekomen om er foto’s van te nemen…

Ik vind de Zara jurk een supersimpel model, dat de meeste lichaamsfiguren wel zal bekoren. Ik koos voor een drukker, bloemig scuba-stofje. Net iets dikker materiaal dus en dat maakte het niet zo simpel om die boothals netjes te krijgen. Maar met hier en daar een (onzichtbaar) steekje te geven, blijft alles wel netjes zitten.

Ik maakte mijn gewoonlijke maatje 38, wat best ruim uitvalt in deze jurk. Maar ergens is dat ook wel de bedoeling denk ik. Gelukkig zit dat lint voor de taille er wel bij, anders zou het me wel erg verdikken. Want ik ben al zo’n rechte van figuur, met amper een taille.

Het naaien ging als van een leien dakje en op een wip zat de jurk in elkaar. De hoeveelheid stof die nodig was voor de jurk viel ook best nogal mee, waardoor ik nog een stuk over heb van deze stof die ik eerst gekocht had zonder doel.

Het is ook een handige jurk om mee te gaan werken: geen diepe décolté waar een patiënt in kan kijken als je voorover bukt, geen strakke rok waardoor je niet op een bankje kan gaan staan, niet te krap bij de armen voor als je bovenaan iets uit het rek moet nemen, fatsoenlijke lengte op de benen, etc. Ideaal dus!

Ik kreeg al complimenten dat de kleur me goed zou staan. Nu hou ik me nogal weinig bezig met mijn ‘kleurtype’, dus heb ik er geen flauw benul van, haha!

 

En nu ga ik weer genieten van dat mooie, zonnige weertje!

 

Patroon; Zaria jurk – sept/okt 2018

Genova

De dag na de dag waarop alle hitterecords gebroken werden… Dat moet wel de ideale dag zijn om een luchtige zomerjurk te schrijven!

De Genova jurk stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, maar ik zocht een echt soepelvallende stof om de vlindermouwen mooi te laten uitkomen. Dus verdween de jurk even uit mijn gedachten, tot ik mij stoffenkast nog eens binnenstebuiten keerde en deze mooie viscose met vogels tegenkwam.

Zo’n simpel model zit eigenlijk snel in elkaar en de enige moeilijkheid zit in het gladde stofje zo netjes mogelijk te naaien. Wat nog niet echt meevalt met zo’n viscose. De dunne zoompjes aan de mouwen en aan de rok waren niet mijn favoriete deel om te naaien aan deze jurk.

Ik naaide netjes een maat 38, zoals ik altijd doe. Maar ik vind hem eigenlijk toch wel aan de krappe kant aan mijn borst, en dat heb ik eigenlijk bijna nooit voor met La Maison Victor en ik ben nog niet eens voorzien van een stevige boezem… Op deze viscose zit echter wel 0,0% stretch en dat voel je.

Verder plakt de viscose ook wel een beetje en is het niet zo luchtig om te dragen dan ik eerst had gedacht. Maar ja, wat plakt er nu niet met dit hete weer?

Naaien met viscose + een halsbeleg = geen goede combinatie bij mij. Maar ik heb er mijn werk van gemaakt en het telkens voorzichtig terug los gemaakt tot het beleg eindelijk naar onder bleef zitten en de halslijn mooi rond was. Daar ben ik wel heel blij om!

Overstikken hielp ook helemaal niet, dan kreeg ik een gek randje dat nogal een eigen leventje leidde, dus dat heb ik snel maar weer voorzichtig los gemaakt.

Verder heb ik besloten om er geen touwtje voor te gebruiken, maar ik heb gewoon een stuk smalle elastiek op de breedte van mijn taille binnenin genaaid.

En gelukkig is de jurk lang genoeg om er (deftig) mee te gaan werken. Wat helaas niet van alle jurken van La Maison Victor gezegd kan worden en waar ik al meer dan eens in (onaangenaam) verrast mee ben geweest. Maar deze is helemaal geslaagd dus!

Summervibes

Er was een trouw van een collega op komst. Het thema was zon, zee en strand. Ik wilde iets luchtigs, dat niet té chique was, maar wel chique genoeg. Ik wil graag het jurkje nadien nog dragen voor het werk of op vakantie. Ik wist al langer dat deze trouw op komst was, maar ik kreeg pas op de laatste moment inspiratie voor een patroon en ik ben dan nog wat gaan rommelen in mijn stash en vond dit stofje! Ik kocht het nog niet zo lang geleden, maar eigenlijk was ik van plan om er een broek van te maken. Maar misschien komt het stofje zo meer tot z’n recht met dit jonger patroon.

Ik zag een soortgelijk jurkje voorbijkomen op pinterest en ik was meteen verkocht. Maar na al mijn burda’s, La Maison Victors en een paar zeldzame knips te raadplegen, vond ik helemaal niets naar mijn zin. Ondanks het feit dat ik bijna een meter aan patroonboekjes heb… Dat hou je toch niet voor mogelijk, eigenlijk hé.

 

Dus ik ging aan de slag om zelf wat te tekenen. Ik pakte een patroon van een goed standaard top van een niet-stretch model. Ik knipte deze doormidden op de borst en de rug. Daar zou de ruffle komen. De onderkant verlengde ik met 50cm om er een jurk van te maken. Daarna tekende ik een cirkel met een straal van 16cm. Dat zorgt voor een omtrek van 100cm voor de ruffle. Daarrond tekende ik nog een cirkel van 26cm. Dat wil zeggen dat de ruffle 10cm breed wordt. Deze knipte ik op één plaats doormidden en ik naaide de ruffle tussen het boven en onderpand van het voor-en achterpand.

Ik zat wel even met mijn handen in het haar om de armsgaten en de ruffle ter hoogte van de armen af te werken. Uiteindelijk haalde ik alles weer uit elkaar en werkte ik dus eerst de armsgaten van de bovenkant en onderkant van voor-en achterpand af met biaisband. Vooraleer de ruffle er terug tussen de naaien. Daarna naaide ik de ruffle dubbel om op de armen en nu is alles supernetjes afgewerkt. Ik ben er tevreden van, al zeg ik het zelf!

Ik naaide nog een biaisband langs de binnenkant in de taille en trok hier een elastiek door. Daardoor wordt het jurkje meer getailleerd en hangt het niet meer als een patattenzak rond mij heen. Zo’n recht jurkje doet namelijk helemaal niets voor mijn figuur.

Natuurlijk had ik mijn overlock broodnodig om dit mooie viscose-stofje te verwerken. Het rafelt namelijk als gek, dus de hele binnenkant is helemaal afgewerkt met de overlock. Ik gebruikte ook een rolzoom voor de ruffle af te werken en eigenlijk zelfs gewoon om de zoom onderaan af te werken. Lekker snel en zo hangt het zoizo recht. Want dat vind ik wel wat moeilijker met een viscose-achtig stofje dat zich niet zo goed laat strijken.

Dus, ik ben helemaal tevreden met dit leuke jurkje! Het zal ook na dit huwelijk nog veel gedragen worden in de toekomst!

Jewel’tje

Ondertussen is het al best een lange tijd geleden, maar tijdens de naaidate maakte ik mijn jewel jurk helemaal af. Helaas kwam het erna er niet meteen van om foto’s te trekken. (lees: ik was een week van wacht op het werk én daarna mochten we 2 weken genieten van Zuid Afrika – waar jullie overigens ook nog foto’s van moeten krijgen, haha)

Maar eindelijk is hij er dan! En ik ben er heel blij mee! Hij zit heel fijn, ik ben nog altijd heel erg verliefd op de stof en het is ook wel ‘mijn ding’.

De hoge hals en het strikje is misschien net ietsje te stijf om naar het werk te dragen… Daar ben ik nog niet helemaal over uit, maar ik ga hem zeker wel eens dragen naar het werk om uit te proberen hoe ik me erbij voel daar.

De stof komt (weeral, haha) van bij Allinvent in Kapellen. Een lekker rommelig winkeltje, waar je ook wel pareltjes kan vinden, zoals deze mooie, soepele katoen. Donkerblauw met mooie roze magnolia-bloemen erop.

 

Het was een hele uitdaging, maar uiteindelijk vond ik toch knoopjes en biais in ongeveer de juiste kleur roze om bij de bloemen te passen. Van de biais maakte ik dan zelf paspel om tussen de kraag te zetten. Het was een uitdaging met de ronding van de kraag om de paspel er netjes tussen te krijgen, maar momenteel ben ik er wel tevreden van! En de paspel breekt het geheel ook een beetje, zodat de kraag er toch nog een beetje uitspringt tussen dat drukke stofje.

Op zich is het voorpand nog een tikkeltje te groot voor mijn bescheiden boezem, maar ik vond het nu ook weer niet zo vervelend dat ik er zin in kreeg om het helemaal aan te passen. Het valt nog best mee, vind ik. De enige aanpassing die ik wel deed was de jurk inkorten tot op mijn knieën. Anders zag ik er net een nonnetje uit… En daarbij moet ik Vlijtig Liesje heel erg bedanken voor de assistentie tijdens het inkorten!

Naaien met katoen was alweer eventjes geleden, en dat is toch aanpassen hé. De stof geeft niet mee, dus als je fout genaaid hebt, moet je alles gewoon weer losmaken. Geen ruimte voor foutjes! Maar al bij al viel het nog héél goed mee. Het naaien ging best vlot (vlotter dan foto’s trekken en het hier op de blog posten, haha) en ik heb er geen trauma’s aan het patroon aan over gehouden.

Toen ik deze La Maison Victor (nov/dec 2017) in de winkel zag liggen, wist ik meteen dat ik de Jewel jurk graag een keertje wilde maken. Dat het model een tikkeltje retro is, trok me aan. Daarbij weet ik dat dit soort modellen me wel staan (uitlopende rok vanuit de taille en aansluitend bovenstuk). En ik zie graag knoopjes op een voorpand!

Ik maakte een maatje 38 (best wel tricky voor mijn taille, die meestal wel een 40-42 is, jep ik ben heel recht van model) maar bij LMV heb ik er meestal geen problemen mee. En ook deze keer is dat prima goed gekomen! Misschien dat ik bovenin de nepen wel iets ruimer mocht innemen of een maatje 36 van bovenpand mocht tekenen, maar omdat katoen echt geen ruimte voor fouten laat, had ik ook geen zin om te zitten knoeien om het voorpand aan de rok vast te maken.

En de jurk was dus goed op tijd om hem te kunnen dragen voor Radio Modern te Berchem eind april! Ik ben superblij met het resultaat!

Patroon: Jewel Jurk uit nov/dec 2017 La Maison Victor

Stof: katoen van Allinvent uit Kapellen

 

Jewel on the rise

 

Binnenkort hebben we een retro-feestje en ik had toevallig toch al stof gekocht voor de Jewel jurk uit de vorige La Maison Victor. Dus tijd om eraan te beginnen hé.

Ik vond dit mooie, soepele katoentje met bloemetjes print echt geschikt voor de Jewel jurk. Ik zag mezelf er al meteen in!

Het was wel eventjes puzzelen, want mijn stofje was maar 1m20 breed, in plaats van de gebruikelijke 1m50. En ik had dat natuurlijk niet door toen ik de stof kocht… Ik kreeg er maar net mijn rokdelen uit! Gelukkig had ik net ietsje meer gekocht dan aangeduid staat in het patroon, want ik moest gokken! Ik kwam het stofje tegen op shoptocht, maar ik had het magazine niet bij en ik was eigenlijk helemaal niet van plan om al stof te kopen voor de jewel jurk. Gelukkig heb ik net genoeg gekocht!

 

Ik ben er nog niet uit of ik de jurk op de oorspronkelijke lente ga houden, of dat ik ze toch moderner ga maken door ze kort te maken tot op de knie…

Ik ben er ook nog aan het denken om misschien roodroze paspel te gebruiken om het afgeronde kraagje af te werken.

Voilà, deze jurk, rode lipstick en een retro haarkapsel en we kunnen gaan feesten! Voor de schoenen moet ik ook nog wel eens denken… Want ik heb prachtige retro schoenen, maar daar kan ik helaas geen avond op dansen…