Het zonnetje in huis

Mijn laatste blog is al van juni geleden, wat lang! De tijd is voorbij gevlogen als werknemer in de zorg. Al heb ik gelukkig nog wel tijd gehad om te naaien hoor. Alleen geen zin en tijd om erover te bloggen! Hopelijk halen we dat binnenkort terug wat in!

Al moet ik zeggen dat ik het voorlopig houd op gemakkelijke en simpele patronen. Ik houd mijn hoofd niet zo goed bij ingewikkelde dingen, merk ik de laatste tijd. Dus haalde ik de Ernest sweater maar boven om dit prachtige stofje van Eva Mouton om te toveren tot een babysweater.

De stof kreeg ik cadeau van Het Lief afgelopen kerst. (Nadat ik hem natuurlijk uitdrukkelijk gezegd had wat ik wilde, hoeveel ervan nodig was en waar hij het best kon halen. Maar hé, dat is maar logisch als het jouw hobby niet is, vind ik!) 

Ik durfde de schaar er tot nu toe nog niet in zetten. Zo’n mooi (en behoorlijk duur) stofje wilde ik bewaren voor een speciaal project. En dat werd dus de Ernest sweater in een maatje 56. Ik verlengde voor-en achterpand met enkele centimeters, nadat ik las dat de sweater behoorlijk kort uitvalt anders. 

Ik probeerde niet echt om de zonnetjes te matchen, want dat ging zoizo toch maar lukken langs 1 kant. En dan vind ik het zo moeilijk om links of rechts te kiezen. Dus ik legde de zonnetjes gewoon op dezelfde hoogte. En toevallig komen ze toch min of meer uit langs 1 kant, grappig!

Omdat het een maatje 56 was, had ik al genoeg met 2 drukknopen in de hals. Er zit amper plaats voor een 3e knoopje te zetten! 

Verder vind ik het toch altijd echt geweldig dat er bijpassende boordstof is. Dat tilt het zelfgenaaide kledingsstuk toch tot een hoger niveau!

Binnenin werkte ik de french terry helemaal af met de overlock.

Wat een fijn en vorlijk stofje toch!

Stof: Studio Olive
Patroon: Ernest sweater – nov/Dec 2017 La Maison Victor

Zij trouwden in een jurk van La Maison Victor

En toen stond ik in mijn trouwjurk en de bruidsmeisjes in hun jurkjes op de website van La Maison Victor! Ze zochten vrouwen die hun eigen trouwjurk genaaid hadden met een patroon van hun magazine en daar hoorde ik bij!

Om het artikel te kunnen lezen moet je inloggen op de community van La Maison Victor en dan vind je het op de blog terug. Maar voor zij die het meteen willen lezen heb ik het hieronder even gekopiëerd:

Superleuk vond ik het dat ze me gevraagd hadden! Je ziet de meisjes ook echt stralen in hun jurkjes hé!

Over een week zijn we exact 1 jaar getrouwd, dus dit was nog eens leuk om alle herinneringen op te halen.

Je kan mijn hele trouwjurk-avontuur hier nog eens nalezen.

Uncle. Godfather. Hero

Als kerstcadeau kreeg Het Lief een blanco zelfgenaaide Henry hoody van mij. Hij mocht zelf kiezen wat erop kwam, met enkele suggesties van mij ter inspiratie.

Hij koos voor deze mooie, legendarische print. Ik maakte hem iets meer ‘funky’ door met 3 kleuren flexfolie te werken. Het lettertype kiezen was ook nog niet van de poes.

En moest de print nu op de voorkant of op de achterkant komen? Dat was ook nog niet zo vanzelfsprekend. Maar hé, we zijn er toch uit geraakt! 😉

Het staat hem mooi! Een geslaagd eindresultaat.

Groeien als kool

Wat groeien ze toch als kolen, die baby’tjes. Ons petekindje was alweer toe aan de volgende maat… En er moesten dus wat rompertjes geproduceerd worden!

Met deze schattige tricots van De Stoffenstraat uit Kapellen ging ik aan de slag. En enkele uurtjes later rolden deze 2 mooie rompers van de band. Ik hoorde trouwens dat mijn schoonzus regelmatig complimentjes krijgt over de kleding van haar kindje. Het is altijd leuk als het opgemerkt wordt natuurlijk! En zeker als mensen zien dat een baby’tje leuke, unieke kleding draagt.

 

Zo, die kan er weer eventjes tegenaan!

Jungle Donna

Het was nog eens tijd om mezelf te verwennen. Het was alweer een heel lange tijd geleden dat ik nog wat voor mezelf genaaid had. Deze stof kocht ik bij Veritas de laatste keer dat we weeral korting bij elkaar gespaard hadden. Het is een soepele viscose met een mooie, heldere print.

Ik naaide de Donna blouse van La Maison Victor eerder al eens een keer, maar toch heb ik mezelf deze keer weer laten mispakken aan de afwerking van de mouw. Ik zette weeral alles aan de verkeerde kant aan elkaar en kon dus alles lostornen. En dat is niet zo simpel met een fragiel viscose-stofje! Maar gelukkig maakte ik nergens gaten en kon ik het er gewoon juist aanzetten daarna. Ik naaide wel met de hand alles netjes vast aan de buitenkant, want de viscose liet zich niet in de juiste vorm strijken.

Ik werkte af met simpele witte knopen, want ik vind de print al genoeg aandacht trekken. Binnenin gebruikte ik de overlock om alle naadjes netjes af te werken, want zo’n viscose kan al snel gaan rafelen.

Ik tailleerde de blouse wel een beetje, want anders hangt die als een zak rond mijn lijf. Daar had ik vorige keer ook al problemen mee, dus maakte ik dat meteen al in orde. Deze blouse combineert trouwens erg leuk met mijn donkergroene plooirok! Al weet ik niet of ik deze in de winter nog ga dragen… De print is nogal zomers en de viscose is ook niet bepaald erg verwarmend voor het lijf!