Zaria

Nu het officieel één van de laatste zonnige weekends van 2019 wordt, moest ik toch wel dringend foto’s nemen van mijn zomerse Zaria jurk. Deze werd al veel gedragen (én goedgekeurd), maar het was er nog niet van gekomen om er foto’s van te nemen…

Ik vind de Zara jurk een supersimpel model, dat de meeste lichaamsfiguren wel zal bekoren. Ik koos voor een drukker, bloemig scuba-stofje. Net iets dikker materiaal dus en dat maakte het niet zo simpel om die boothals netjes te krijgen. Maar met hier en daar een (onzichtbaar) steekje te geven, blijft alles wel netjes zitten.

Ik maakte mijn gewoonlijke maatje 38, wat best ruim uitvalt in deze jurk. Maar ergens is dat ook wel de bedoeling denk ik. Gelukkig zit dat lint voor de taille er wel bij, anders zou het me wel erg verdikken. Want ik ben al zo’n rechte van figuur, met amper een taille.

Het naaien ging als van een leien dakje en op een wip zat de jurk in elkaar. De hoeveelheid stof die nodig was voor de jurk viel ook best nogal mee, waardoor ik nog een stuk over heb van deze stof die ik eerst gekocht had zonder doel.

Het is ook een handige jurk om mee te gaan werken: geen diepe décolté waar een patiënt in kan kijken als je voorover bukt, geen strakke rok waardoor je niet op een bankje kan gaan staan, niet te krap bij de armen voor als je bovenaan iets uit het rek moet nemen, fatsoenlijke lengte op de benen, etc. Ideaal dus!

Ik kreeg al complimenten dat de kleur me goed zou staan. Nu hou ik me nogal weinig bezig met mijn ‘kleurtype’, dus heb ik er geen flauw benul van, haha!

 

En nu ga ik weer genieten van dat mooie, zonnige weertje!

 

Patroon; Zaria jurk – sept/okt 2018

My Fenna

Een warme, modieuze trui kan je altijd wel gebruiken. Dus werd het eens tijd dat ik werk maakte van de Fenna trui. Ik had deze al langer op het oog, maar ik had niet meteen een leuk idee voor een kleurencombinatie. Tot ik bij toeval van een vriendin deze mooie okergele sweaterstof overkocht en ik stuitte op een vrij groot restje bordeaux sweaterstof, die ik ooit gebruikt heb voor een Henry hoody voor hem.

Gooi daar nog een mini restje witte sweaterstof bij, haal de Bobbinhood set boven en druk met koperkleurige verf dan nog een luipaardprint op de okergele stof en mijn droomcombinatie werd tot leven gewekt!

Al die V’tjes naaien neemt natuurlijk veel tijd in beslag. En het ging niet altijd van de eerste keer van een leien dakje. Om die V’tjes mooi te krijgen, heb ik dus wel meer dan eens moeten lostornen. Maar al bij al zijn ze vrij goed gelukt. Het achterpand is er wel nog nét een tikkeltje mooier uitgekomen dan het voorpand…

Helaas vind ik het patroon véél te kort uitvallen. Ik had het op voorhand wel gedacht, maar ik ben vergeten om er 5 cm extra lengte aan te knippen. Maar dat hadden er gemakkelijk wel 10 mogen zijn. Wie voelt zich nu comfortabel met zo’n korte trui? Dus heb ik er maar een extra brede strook boordstof aan genaaid onderaan.

Binnenin heb ik alles afgewerkt met de overlock, maar om de strepen netjes te krijgen, deed ik het precieze naaiwerk toch maar met mijn gewone naaimachine.

Mijn naden zijn nagenoeg bijna perfect! Dat is niet zo simpel met de schuine randen van de mouwen, maar ik ben blij met het resultaat.

Met het beleg ben ik iets minder blij. Het komt telkens piepen bij mijn hals. Ik heb geprobeerd om het blind vast te naaien, maar dan zie je dat langs buiten omdat de stof gaat ‘trekken’. En als ik het alleen vast zet op de schouders, flapt het dus af en toe naar buiten in het midden. Nu ja, als je dit vervangt door een boordje in boordstof is dat zo opgelost natuurlijk, maar dan moet je al de juiste kleur exact vinden (niet zo simpel met dit mosterdgeel) én dan heb je een andere boord dan aan de mouwen of aan de heupen, en dat is toch ook maar gek…

Op de mouwen vind ik de trui nogal krap, eerlijk gezegd. De vele naden zijn heel aanwezig tegen mijn huid en op zich heeft mijn schouders zoizo al niet veel ruimte. Dus als ik mijn arm omhoog doe, om iets van het bovenste schap te pakken op het werk, dan knelt dat wat en komt mijn trui ook onderaan nogal omhoog. Dat vind ik wel iets minder aangenaam.

Deze mooie Fenna trui vind ik een fijne toevoeging aan mijn garderobe. Maar de volgende keer dat ik dit patroon gebruik zal ik er wel een aantal veranderingen aan toebrengen: schouders ruimer maken, onderaan verlengen en eens kijken hoe het beleg anders gemaakt kan worden…

 

A lady of flowers

Toen ik de La Maison Victor editie sept-okt 2018 zag liggen, wist ik meteen dat ik zo’n Sofia blouse wilde maken. Zo’n wikkelblouse heb ik nog niet in mijn kast en heb ik ook nog nooit eerder genaaid. Ik heb altijd schrik dat het vooraan té ver open valt en dat het niet flatterend zou zijn voor mijn kleine boezem. Maar deze keer wilde ik het toch graag proberen!

En het bevalt me uitstekend! Ik heb voor de zekerheid maar een extra (onzichtbaar) steekje gegeven ter hoogte van mijn boezem, zodat het niet té ver open valt. En dan zie ik mezelf nog steeds er een topje onder dragen, om toch écht maar zeker te zijn dat het niet te har dopen valt op het werk.

De stof is een mooie megan blue tricot coupon die ik scoorde op de super outlet dagen van de Stoffenstraat. Mooi hé!

De mouwen heb ik wel meteen al aangepast. Voor mijn werk vind ik ‘Floddermouwen’ niet zo aangenaam. dus knipt ik meteen al 15 cm van de mouwen af en voorzag ik een langere, maar smalle mouwboord. Nu zitten de mouwen strak tot iets onder mijn ellebogen. Ideaal!

Ik vind hem heel leuk geworden en deze zal zeker vaak gedragen worden deze winter!

Summervibes

Er was een trouw van een collega op komst. Het thema was zon, zee en strand. Ik wilde iets luchtigs, dat niet té chique was, maar wel chique genoeg. Ik wil graag het jurkje nadien nog dragen voor het werk of op vakantie. Ik wist al langer dat deze trouw op komst was, maar ik kreeg pas op de laatste moment inspiratie voor een patroon en ik ben dan nog wat gaan rommelen in mijn stash en vond dit stofje! Ik kocht het nog niet zo lang geleden, maar eigenlijk was ik van plan om er een broek van te maken. Maar misschien komt het stofje zo meer tot z’n recht met dit jonger patroon.

Ik zag een soortgelijk jurkje voorbijkomen op pinterest en ik was meteen verkocht. Maar na al mijn burda’s, La Maison Victors en een paar zeldzame knips te raadplegen, vond ik helemaal niets naar mijn zin. Ondanks het feit dat ik bijna een meter aan patroonboekjes heb… Dat hou je toch niet voor mogelijk, eigenlijk hé.

 

Dus ik ging aan de slag om zelf wat te tekenen. Ik pakte een patroon van een goed standaard top van een niet-stretch model. Ik knipte deze doormidden op de borst en de rug. Daar zou de ruffle komen. De onderkant verlengde ik met 50cm om er een jurk van te maken. Daarna tekende ik een cirkel met een straal van 16cm. Dat zorgt voor een omtrek van 100cm voor de ruffle. Daarrond tekende ik nog een cirkel van 26cm. Dat wil zeggen dat de ruffle 10cm breed wordt. Deze knipte ik op één plaats doormidden en ik naaide de ruffle tussen het boven en onderpand van het voor-en achterpand.

Ik zat wel even met mijn handen in het haar om de armsgaten en de ruffle ter hoogte van de armen af te werken. Uiteindelijk haalde ik alles weer uit elkaar en werkte ik dus eerst de armsgaten van de bovenkant en onderkant van voor-en achterpand af met biaisband. Vooraleer de ruffle er terug tussen de naaien. Daarna naaide ik de ruffle dubbel om op de armen en nu is alles supernetjes afgewerkt. Ik ben er tevreden van, al zeg ik het zelf!

Ik naaide nog een biaisband langs de binnenkant in de taille en trok hier een elastiek door. Daardoor wordt het jurkje meer getailleerd en hangt het niet meer als een patattenzak rond mij heen. Zo’n recht jurkje doet namelijk helemaal niets voor mijn figuur.

Natuurlijk had ik mijn overlock broodnodig om dit mooie viscose-stofje te verwerken. Het rafelt namelijk als gek, dus de hele binnenkant is helemaal afgewerkt met de overlock. Ik gebruikte ook een rolzoom voor de ruffle af te werken en eigenlijk zelfs gewoon om de zoom onderaan af te werken. Lekker snel en zo hangt het zoizo recht. Want dat vind ik wel wat moeilijker met een viscose-achtig stofje dat zich niet zo goed laat strijken.

Dus, ik ben helemaal tevreden met dit leuke jurkje! Het zal ook na dit huwelijk nog veel gedragen worden in de toekomst!

A million dollar baby

Oh wat zou ik graag een miljoen uitgeven aan creatieve spullen… En het zou zó op zijn! Meer dan genoeg ideeën om geld aan uit te geven. Maar nu hadden we gewoon weer 1000 punten op onze Veritas-kaart staan, dus konden we eventjes los gaan, en werd onze portefeuille toch al een beetje gespaard…

Ik had op voorhand een heel lijstje opgesteld. Helaas was niet alles op voorraad, maar ik vond genoeg andere koopjes ter plaatse om mijn kast weeral te vullen… Zo kocht ik patroonpapier (als je zelf je trouwjurk naait mét een sleep, dan is zo’n blad er in één keer door) en canvas tassen om te bedrukken met mijn zeefdrukraam van Bobbinhood. Deze laatste zijn helaas niet zo goedkoop… Als er iemand een tip heeft waar ik deze voordeliger kan vinden?

Ritsen, een heleboel ritsen bracht ik mee. Voor een projectje heb ik er best veel nodig, allemaal van dezelfde maat. En in allerlei vrolijke kleurtjes!

Mijn prym-tang kon ook wat aanvulling gebruiken: zo nam ik nog eens jeansknopen mee en jersey-knoopjes.

En men kan nooit genoeg vlieseline hebben… Ook dit is voor het opkomend projectje, waarover later meer! Nog wat blauw naaigaren, oranje cordonnais, dunne zwarte elastiek en hangers voor een tuinbroek.

Zwarte kamsnaps (die zijn soms moeilijk te vinden!) moesten ook nog eens dringend aangevuld worden. Maar ook enkele onderdelen voor mijn prymtang, want daar is de laatste keer een stuk uitgevallen en ik hoop het hiermee te kunnen oplappen. Van de rood gestippelde biais word ik gewoon onwijs vrolijk, dus die moest ook mee. En dan nog gewoon spoeltjes voor mijn Husqvarna.

Het wilde lukken dat het de eerste zondag van de maand was en dat toevallig de Kwantum ook open was. En die was maar enkele winkels verder dan de Veritas. Ik heb echt een zwak voor die mooie stofjes van Kwantum. Helaas wat stijf voor kleding van te naaien, maar ideaal voor kussenslopen, tassen en andere kleine dingetjes voor in huis. Ik word helemaal blij van okergele stofjes en dolgekke stoffen met bananen op! De stof met groene bladeren kocht ik reeds eerder al eens, en die was in een mum van tijd op. En ik ben nog altijd dol op deze mooie print!

Ik was al een tijdje op zoek naar en leuke, stevige stof met landkaart-print, deze lijkt me dan ook ideaal om ook eens een Vink-tas voor mezelf te naaien! Het motief met de bloemen vind ik ook prachtig! En de lichtblauwe ‘mandala’ stof is heerlijk rustiek. Honderdduizend zou ik wel kunnen doen met deze stofjes… Maar eerst ze wassen en strijken. Daarna vinden ze wel een doel. 😉