Stoffenstraatpraat

Leuk zo’n vrolijke broekjes met leuke prints! Het Oliver broekje leent zich dan ook ideaal voor bandwerk. Fijn dat het een gratis patroon is, maar daarnaast naait het gewoon ook lekker snel en is er weinig gepruts aan.

Volgens mij komen alle stofjes hierboven van de Stoffenstraat uit Kasterlee. Gekocht tijdens de actie met coupons en het feestweekend wanneer de tricots aan mooie prijsjes staan!

Zeker na een zware werkdag, dan zet ik graag mijn verstand op nul achter de naaimachine. En dan wil ik niet nadenken over een moeilijk patroon, maar wil ik gewoon snelheid maken en leuke stofjes zien en voelen. Al betekent dat soms ook wel dat ik een stofje ondersteboven knip of de boordjes er verkeerd aan zet, juist omdat mijn verstand té ver weg zit dan. Maar hé, gelukkig kan ik er meestal nogal mee lachen dan!

Dino onesie

Na een hele hoop Oliver broekjes en Bo rompers genaaid te hebben, vond ik het nog eens tijd om iets specialers uit te proberen. En toen ik ergens een leuke foto van een baby in een dino-pakje zag, wist ik wat mijn volgende project moest zijn.

Ik wilde dat het eerder een pyjama of een binnen-kruippakje moest worden dan een buitenpakje. Dus ik gebruikte een gewone tricot uit mijn stoffenvoorraad. Deze tricot kocht ik een tijdje geleden over van een ex-collega die ook naaide. Tot nu toe had ik nog geen idee wat ik wilde doen met dit stofje, want het is niet helemaal mijn ‘ding’. Maar ik vond hem helemaal perfect voor dit project!

Dan vond ik nog een bijpassende tricot voor de afwerking aan de drukknopen en een mosgroene tricot vond ik ideaal voor de dino-kammetjes op de rug. Deze tekende ik zelf, door het patroon ernaast te leggen. Volgende keer ga ik de kammetjes wel wat smaller maken, nu zit er nog wat te veel stof aan, naar mijn mening.

Als patroon gebruikte ik het buitenpakje uit het boek ‘Hip, stoer en lief’ van Deborah van de Leijgraaf. Ik tekende maatje 68 over, want dat had ik nu nodig. Maar natuurlijk bestaat een buitenpak uit dikkere stof én uit 2 lagen. Daardoor viel dit pakje wel wat groter uit… Maar tegen carnaval moet ons petekindje er wel in passen!

Binnenin werkte ik alles af met de overlock. Zeker nu ik maar 1 laag gebruikte, vond ik dat de binnenkant wel netjes afgewerkt moest zijn…

Voor de foto trok ik het pakje even over één van onze teddyberen, maar deze heeft duidelijk niet dezelfde verhoudingen dan een kind, haha! De poten zijn een stuk korter, waardoor het er wel een beetje opgefrommeld uit ziet op de foto’s. Maar je krijgt toch een algemeen idee zo. 😉

De polsboord en beenboordjes deed ik maar in dezelfde geruite stof, ik vond niet dat deze eruit moesten ‘springen’ ten opzichte van de rest van het pakje.

Als sluiting gebruikte ik gewone jersey drukknopen, hier ondervind ik nog altijd het minste problemen mee met het openen en sluiten. Maar volgende keer ga ik het toch eens proberen met vlieseling in te strijken om dan gewone kamsnaps te zetten. Want ik heb nog een hele hoop kamsnaps liggen in héél veel leuke kleurtjes!

Ik kan niet wachten tot ons petekindje in dit superschattige pakje past!

Kerstcadeautje naaien

 

Enkele jaren geleden (lees: voor ik deftig kon naaien) heb ik eens een portefeuille genaaid voor mijn schoonzus. Het was toen een eigen creatie met wat puzzelwerk, maar zij was content en ik vond het toen best goed genaaid.

Ondertussen ben ik al heel wat wijzer en is die portefeuille toch echt wel gedateerd. Maar toch zag ik mijn schoonzus hem enkele weken geleden bovenhalen toen ze wilde betalen. Dus ze gebruikte hem wel degelijk nog altijd! Tijd voor een zelf genaaid verrassingscadeautje dus!

Ik betaalde en downloadde het bestand van Noodlehead: Minimalist wallet. Op zich niet zo moeilijk, maar ondertussen ken ik veel meer technieken en heb ik meer verstand van de verschillende verstevigingen die mogelijks gebruikt kunnen worden.

Ik kocht alle materialen aan bij k-bas, nogmaals bedankt aan Mieke voor al haar hulp hierbij. En ik volgde Katrien haar aanpassingen qua versteviging op, gewoon omdat dat simpeler was dan om zelf dingen te gaan uitdokteren en omdat het er wel goed uit zag.

Mijn schoonzus ging dit voorjaar samen met ons mee op reis naar Zuid-Afrika. Daar heb ik een groot stuk stof gekocht met een typische Zuid-afrikaanse print op. Wel heel speciaal van kleuren, dus kleding zal er niet van genaaid worden. Het is ook een soort héél stijve katoen. Het leent zich dus niet voor alle doelen, maar voor een tas of een portefeuille vind ik het ideaal. En zo’n stofje met een leuke oorsprong, vond ik ook wel een leuke herinnering om te geven.

De rits is er eentje uit mijn grote collectie ritsen en het gebloemde katoentje heb ik ooit gekocht om een hemd voor Het Lief van te maken, maar geen idee of dat er nog ooit wel van komt. Nu vind ik het misschien niet mannelijk genoeg meer. Maar hier komt het helemaal tot z’n recht!

Ik heb de rits helaas nét niet genoeg ingekort, waardoor de rits een klein beetje bol staat. Dat is iets om te onthouden voor volgende keer. Verder heb ik ook nog een restje kuntsleer gebruikt voor het sluitflapje vooraan. Het was een restje van de handtas die ik voor mezelf genaaid heb.

Hopelijk is ze er blij mee! Ik was van plan om ook nog eentje voor mezelf te naaien, maar ik twijfel eraan of ik de portefeuille van inhoud wel groot genoeg vind en misschien té groot van formaat om in de handtas te steken. Ik denk meer aan een dikker model, met meer kaartvakjes. En niet zo’n lang plat model. If it makes sense to you guys…

Ik ben er vrij zeker van dat zij mijn blog niet leest… Dus durf ik het hier al posten… Maar hopelijk lekt het dus niet uit!

Mickey gift

Wat als je schoonvader jarig is en toch wel héél duidelijk heeft laten weten dat hij graag een zelfgemaakte trui zou krijgen. Nu ja, dan ga je heel onopvallend een T-shirt uit zijn kast halen en kijk je daarop na welke maat hij nodig heeft. En ga je daarna aan de slag met een neutrale grijze, zachte sweatstof.

Als patroon koos ik de Henry hoody van La Maison Victor. Eerder al maakte ik deze voor Het Lief en voor mezelf. Ze vielen zeker in de smaak.

Dus nu ging ik een zachte sweaterstof uitkiezen en bijpassende boordstof. Mijn schoonvader draagt altijd een kostuum voor het werk en draagt daarom graag losse vrijetijdskledij thuis. Ik maakte maar een maatje extra en omdat hij geen uitgesproken kledingssmaak heeft, ging ik voor lichtgijze melange stof.

Met de prymtang zette ik ringetjes in de kap, ik vind dat er altijd zo knap uitzien, haha! En dan nog wit touw erin. Hoe knopen jullie die touwtjes op het einde? Ik heb niet graag zo’n schuivertje erin, dus ik knoop altijd… Wel net dat tikkeltje minder professioneel…

Qua flexfolie-opdruk was het ook nog niet zo simpel… Maar na overleg met Het Lief werd het een sportieve Disney-opdruk. Ze zijn er nogal gek van mickey mouse. Maar ik wilde wel dat hij nog stoer genoeg zou zijn voor mijn schoonvader. En dit was de perfecte combinatie, denk ik.

Hij leek er echt oprecht blij mee te zijn. en dat maakt mij weeral gelukkig! 🙂

& Flamingo

Er had zich een leuk ideetje in mijn hoofd genesteld. Ik wilde een effen jeans stofje uit mijn stash pimpen met de bobbinhood zeefdrukset! Natuurlijk moest ik op dat moment een gat blazen in mijn zeefdrukraam en moest ik meteen op zoek naar een nieuw raam. Gelukkig kon ik daarvoor terecht bij Feeërieke en nu kon ik eindelijk aan de slag!

Eerst wilde ik elk patroondeel bedrukken met de witte flamingo print, maar dat zou me te druk worden. Dus besloot ik enkel de kraag en het bovenste rugdeel te bedrukken. Hmm, ik dacht dat ik er goed over na had gedacht. Maar bij nader inzien had ik misschien de flamingo’s op de kraag beter kunnen omdraaien…

Dat viel overigens nog niet zo goed mee om zo’n grafische print supernetjes te krijgen… Maar het is toch best goed geslaagd. Niet perfect, maar ik ben er blij mee!

Ik maakte de Alice blouse uit La Maison Victor juli 2015. Deze maakte ik ook al 2x eerder. Daardoor wist ik dat ik best een tweetal centimeter kon verlengen. En omdat het niet de eerste keer was, ging het naaien lekker snel vooruit!

Ik heb overigens wel een haat-liefde verhouding met de breedte van dit kledingstuk. De ene keer vind ik het wel aangenaam, en de andere keer vind ik het een irritant gevoel dat ik de kleding niet tegen mijn huid voel aanzitten.

De knoopjes zijn half wit, half transparant en komen uit een gigantische bak met knopen die ik van mijn oma heb gekregen, toen zij haar naaizolder heeft opgeruimd. Niet zo simpel om daar meer dan 3 dezelfde knopen uit te vissen, maar deze keer is het toch gelukt.

En ik merk op dat ik heel vaak mijn knoopjes schuin/ gekruist aannaai. Ik hou er niet zo van als het kruisje ‘recht’ staat, dus met een beentje horizontaal en een beentje verticaal. Idioot misschien, haha!

Toch weeral een mooie aanvulling voor mijn garderobe!