I made my own wedding dress!

---

1 juni 2019, onze huwelijksdag! Ondertussen zijn we dus al bijna een maand getrouwd! Tijd om jullie alle foto’s en uitleg te geven over mijn zelfgenaaide trouwjurk en hoe ik die in elkaar gezet heb!

Even terugflitsen in de tijd, naar zo’n 2 jaar geleden. Toen vroeg mijn vriend me ten huwelijk op de dag dat we 7 jaar samen waren. Hij wist toen al dat ik mijn jurk zelf wilde maken, dus besloten we om 2 jaar tijd te nemen om ons huwelijk te plannen!

Stilletjes aan legde ik een pinterest bord aan en bedacht ik wat mijn eisen waren voor dé jurk. Maar dat is toch moeilijk zo op papier, zonder het zelf te zien op je eigen lichaam. Daarom ging ik vorig jaar met mijn moeder en 2 grootmoeders naar een bruidsboetiek om eens wat te passen. Dus niet met de intentie om iets te kopen, en daar voel ik me nog altijd een ietsieminie schuldig over dat ik die lieve dame heb laten rondlopen, maar dat ik zoizo niets ging kopen. Maar ja, daar is toen wel beslist wat voor jurk het zou worden. Op basis van de jurk die ik had gepast in de winkel (en stiekem binnenstebuiten heb gedraaid toen die lieve dame eventjes achter de hoek iets ging halen…)

Nog een moeilijke stap is de juiste stoffen vinden… Zo’n bruidsstoffen zijn niet overal zomaar te vinden natuurlijk én niet goedkoop. En daarbij moet je nu zelf een combinatie gaan maken van verschillende materialen uit de (beperkte) keuze die je hebt. Wij besloten naar Van Gool stoffen in Tilburg te gaan en dat bleek een goede keuze te zijn. Ze hadden er veel keuze aan (ivoor-)witte kant en de lieve dame hielp ons goed verder.

En dan liggen die stofjes thuis hé. En dan durf je amper de schaar in die dure stoffen te zetten… Maar eens die angst wat overwonnen was, ging het vrij vlot. Ik had eerder al 3x geprobeerd in een soepelvallende stof die ik ergens op de kop tikte voor 5€/m.

Voor het bovenlijfje vertrok ik vanuit de Flo jurk van La Maison Victor. De rok is gewoon een halve cirkelrok met een aangetekende sleep, die ik zelf met de losse hand getekend heb. De eerste keer zat de sleep natuurlijk niet zoals het moest (dat is wel vaker het geval als je vanuit de losse hand iets tekent zeker, haha), was het bovenlijfje veel te groot en was de ‘sweetheart’ vooraan niet vloeiend en diep genoeg. De tweede maal had ik plooien op een gekke plaats onder mijn boezem en moest de sleep nog wat aangepast worden. Na de derde keer durfde ik wel aan de slag met de dure stofjes.

Ik had nodig:
– 5 meter synthetische stof die soepelvalt, maar wat dikker is.
– 2 meter voering
– 3 meter tule met een glittertje in
– 1 meter kant met lovertjes

Hier was ik een kleine 300 euro voor kwijt. Dat viel best mee, maar als je weet dat ik hier 55 uren tijd heb ingestoken, is dat misschien niet zoveel goedkoper dan een jurk kopen in de winkel. Hier zit trouwens ook nog een korset onder (tjah, zo strapless blijft een jurk anders niet hangen hé) en daarover vertel ik later nog wel eens meer!

Niet lang voor ik aan de jurk begon, had ik net een overlock cadeau gekregen voor mijn verjaardag. Ideaal dus. Ik gebruikte de overlock voor bijna alle naden en om een mooie binnenafwerking te krijgen.

De jurk bestaat uit verschillende delen. Ik begon met de rok, omdat dit het minste prutswerk was. Ik knipte de halve cirkel rok met sleep in 2 delen: voor- en achterkant. Er was 1 laag voering, 1 laag synthetisch en daar dan 2 lagen tule bovenop.

Het bovenlijfje bestaat uit een voering en uit een laag synthetische stof. Daarvoor knipte ik alle (aangepaste) delen van de Flo-jurk telkens dubbel uit, 1x uit de voering en 1x uit de synthetische stof. Toen dat klaar was, zette ik het bovenlijfje vast aan de rok. Hierna volgde de lange blinde rits en de rij knoopjes op de rug.

Als dat allemaal netjes in elkaar zat, kwam er als allerlaatste de kant bovenop. Hiervoor had ik alle afzonderlijke applicaties uit die 1 meter kant geknipt. Dit heeft me ook wel heel wat tijd gekost om al die applicaties uit te knippen, zo fijn mogelijk met een klein schaartje, en daarna al die applicaties zo goed mogelijk één voor één te schikken op het bovenlijfje en op de rok en daarna allemaal met de hand vast te naaien. Dit is dus het werkje waar de meeste uren in kropen… Voor dit taakje was het wel heel handig om de paspop voor handen te hebben, waarvoor dank aan naaivriendin Amber. Daardoor kan je gewoon alles erop vastpinnen en heb je meteen een idee hoe het eruit gaat zien als je het aan hebt en de natuurlijke vormen van een lichaam erin zitten.

Ik had nog 5 meter kant op rol besteld, oorspronkelijk met het oog op een sluier die bij mijn jurk zou passen. Maar na mijn kapsels uit te proberen, wist ik dat het veel te zwaar zou worden om zo’n sluier te nemen. En toen heb ik beslist om die 5 meter kant, die toevallig supergoed bij de rest van mijn kant paste, onderaan mijn jurk te zetten. Dit gaf het geheel een koninklijk kantje.

Telkens als Het Lief (of moet ik hem nu Mijn Man gaan noemen?) uit huis was, meestal voor zijn wekelijkse sportavonden, graaide ik mijn machines uit de kast, haalde alle stoffen boven en ik begon eraan. In die 55 werkuren zijn overigens geen ‘opruimuren’ mee geteld, want anders kom ik vlotjes boven de 100 uur uit denk ik… De jurk werk ook telkens netjes opgeborgen in een stoffen zak die ik er speciaal voor genaaid heb. Het Lief wilde de jurk niet zien, naar traditie, voor het huwelijk. En ik ben er zeker van dat hij geen enkele keer opzettelijk gaan kijken is, hoewel het gewoon in de kamer naast onze slaapkamer lag. Eén keer heeft hij per ongeluk er wel eens een flits van opgevangen, maar toen was het nog helemaal niet af, dus was dat niet zo erg. Hij wist wel dat het een lange, witte jurk zou worden, dus geen verbazing toen. En hij keek ook meteen weer weg toen hij door had dat het mijn jurk was.

Ik heb enorm veel complimentjes mogen ontvangen over hoe ik eruit zag en nog eens dubbel zoveel toen ze hoorden dat ik de jurk toch écht wel zelf gemaakt had. Daar was het me nu niet meteen om te doen, maar dat is wel fijn natuurlijk. Ik ben er gewoon zo trots op dat zo’n groot project gelukt is en ik vind werkelijk dat dit het mooiste kledingstuk is dat ik al genaaid heb in al die jaren en ik denk dat het niet snel overtroffen zal worden!