Nieuwjaarscadeau

Graag wil ik jullie allemaal een gelukkig 2021 wensen! Moge dit jaar aangenamer zijn dan vorig jaar…

Tot nu toe heb ik helaas niet zo’n meevaller van een zwangerschap. Mijn maag ondervindt nogal last van de gestegen hormoonlevels in mijn bloed en is zowat stil gevallen met zijn plicht te vervullen: eten verteren. Waardoor ik amper nog iets kan eten en als ik toch iets eet, dan voel ik me uren lang ‘vol’, opgeblazen en heb ik maagpijn. Ik ga er momenteel voor langs bij een gastro-enteroloog en ik hoop dat het na de zwangerschap verdwijnt, maar liefst nóg eerder natuurlijk.

Het zorgt er voornamelijk voor dat ik na mijn fulltime job uitgeteld op de zetel belandt en er niet meer af kom. (Want als ik horizontaal lig, doet mijn maag wat minder irritant. Wat eigenlijk wel vreemd is). Maar naaien zit er dus even wat minder in.

 

Maar toch wilde ik de moeite nog even nemen om wat unieke stukken te naaien voor het petekindje van mijn man. Om af te kunnen geven als nieuwjaarscadeautje.

Ik gebruikte nog een overschotje van deze prachtige Eva Mouton stof met bijpassende boorstof om de Boi sweater van het geweldige boek ‘I Love Sweaters’ te maken. Ik wist trouwens helemaal niet (meer) dat ik dat boek gekocht had! Na zeker eens na te kijken dat het niet van één van mijn naaivriendinnen was en ik het vergeten terug te geven was, ben ik blijkbaar toch de trotse eigenaar van het boek. Geen idee wanneer ik dat gekocht heb… Waarschijnlijk eens bij Veritas als we eens aan onze korting via de punten kwamen, gok ik dan maar?

Swat, ik naaide deze geweldige Boi sweater en ik weet dat er zeker nog aan zullen komen! Ik maakte het kleinste maatje: 92/98 en ik hoop dat hij er tegen het einde van de winter/ begin lente in kan. En ik heb ondertussen ook al een maatje 56 van de Ernest Sweater van LMV gemaakt, dus misschien kan die dan twinnen met onze Mei-baby. Dat zou zo schattig zijn!

 

En ik hield het niet alleen bij de Boi sweater. Ik naaide ook het Sam T-shirt van La Maison Victor. Eigenlijk gaat die maar tot 86, maar ik heb wat geïmproviseerd en het zou ongeveer een maatje 92 moeten zijn. We zullen het eens bekijken als het Petekindje het aantrekt…

Binnenin zijn beide stuks natuurlijk volledig afgewerkt met mijn overlock: de LEwenstein 400D. Ik ben echt fan van dat toestel!

En wauw, foto’s nemen in de winter is niet simpel. Zelfs mét een amateuristische fotostudio… Al zal ik waarschijnlijk mijn fototoestel nog wel beter kunnen instellen. Als er iemand tips heeft?

Het Petekindje is gek op panda’s. Zijn ouders hadden een panda uitgekozen voor zijn geboortekaartje en hij heeft dan ook een panda als vaste knuffel. En hij krijgt een hele hoop leuke dingetjes met panda’s: zoals mutsen, sokken, etc. En nu dus nog eens een T-shirt van ons!

Verwennerij

Om de buikbaby te verwennen, naai ik graag schattige kinderkledij. Mijn manier om me klaar te maken voor de grote gebeurtenis!

Ik heb al een hoop kleding van maat 56 en 62 liggen, maar de tijd zal moeten uitwijzen of het wel genoeg is. Je weet nooit met welke maat het kleintje geboren gaat worden en hoe lang hij gaat passen in maatje 62… Hopelijk lang genoeg om al die schattige pakjes toch minstens 1x aan te kunnen doen!

Ik vind zo’n boxpakje, als de Stella van Sofilantjes,zowel geschikt als pyjama als kledij voor een lui dagje. Natuurlijk moet hij wel ietsje beter gekleed gaan bij bezoek bij oma of opa. Maar voor een dagje alleen thuis met de baby, vind ik dat perfect kunnen!

Deze keer in deze superschattige tricot van Olabela, een webwinkel uit Polen. Normaal koop ik amper uit het buitenland, hooguit uit Nederland. Maar deze superschattige tricot kon ik gewoon niet laten liggen daar… Helaas kreeg ik er maar een coupon van te pakken (blijkbaar nogal populair dan!), maar ik bestelde bij dezelfde website nog wel een aantal andere leuke tricots. Een éénmalige aankoop toch hoor, want ik ben vóór het steunen van de lokale handelaars, zeker nu! Maar dit stofje heb ik al een tijdje liggen.

Ik naaide deze al een beetje vooruit, want het is een maatje 68. Ik ga er eigenlijk vanuit dat ik amper nog tijd ga hebben om te naaien eens de baby geboren is. Dan kan het (hopelijk) alleen maar meevallen!

Wij worden ouders!

Wij hebben groot nieuws! Er is een baby op komst! Mei 2021 staat al in het groot aangeduid in onze agenda met fluo. Zeer spannend allemaal!

Tot nu toe gaat gelukkig alles goed met de kleine spruit. Met de moeder ietsje minder, want héél veel last van de misselijkheid. En deze blijft helaas ook lang aanhouden, al ben ik de termijn al voorbij dat de meeste vrouwen er niet zoveel last meer van hebben. Maar zolang alles met de baby goed gaat, heb ik niets te klagen in feite!

 

Op Halloween kwamen we het geslacht te weten en dan leek het ons leuk om er een (coronaproof) gelegenheid van te maken om het te vieren.

Het geslacht was voor ons ook onbekend, tot de blauwe rook uit de pompoen kwam kringelen. Superspannend was het hoor! We krijgen een jongetje!

Zo, en nu ga ik verder genieten van ons aankomende wervelwind aan gebeurtenissen!

Het zonnetje in huis

Mijn laatste blog is al van juni geleden, wat lang! De tijd is voorbij gevlogen als werknemer in de zorg. Al heb ik gelukkig nog wel tijd gehad om te naaien hoor. Alleen geen zin en tijd om erover te bloggen! Hopelijk halen we dat binnenkort terug wat in!

Al moet ik zeggen dat ik het voorlopig houd op gemakkelijke en simpele patronen. Ik houd mijn hoofd niet zo goed bij ingewikkelde dingen, merk ik de laatste tijd. Dus haalde ik de Ernest sweater maar boven om dit prachtige stofje van Eva Mouton om te toveren tot een babysweater.

De stof kreeg ik cadeau van Het Lief afgelopen kerst. (Nadat ik hem natuurlijk uitdrukkelijk gezegd had wat ik wilde, hoeveel ervan nodig was en waar hij het best kon halen. Maar hé, dat is maar logisch als het jouw hobby niet is, vind ik!) 

Ik durfde de schaar er tot nu toe nog niet in zetten. Zo’n mooi (en behoorlijk duur) stofje wilde ik bewaren voor een speciaal project. En dat werd dus de Ernest sweater in een maatje 56. Ik verlengde voor-en achterpand met enkele centimeters, nadat ik las dat de sweater behoorlijk kort uitvalt anders. 

Ik probeerde niet echt om de zonnetjes te matchen, want dat ging zoizo toch maar lukken langs 1 kant. En dan vind ik het zo moeilijk om links of rechts te kiezen. Dus ik legde de zonnetjes gewoon op dezelfde hoogte. En toevallig komen ze toch min of meer uit langs 1 kant, grappig!

Omdat het een maatje 56 was, had ik al genoeg met 2 drukknopen in de hals. Er zit amper plaats voor een 3e knoopje te zetten! 

Verder vind ik het toch altijd echt geweldig dat er bijpassende boordstof is. Dat tilt het zelfgenaaide kledingsstuk toch tot een hoger niveau!

Binnenin werkte ik de french terry helemaal af met de overlock.

Wat een fijn en vorlijk stofje toch!

Stof: Studio Olive
Patroon: Ernest sweater – nov/Dec 2017 La Maison Victor

Eerste setje

Mini-kleertjes naaien is gewoon té leuk. Kiezen tussen allerlei mooie en zachte stofjes, een hele reeks patronen en dan nog leuk matchen onderling… Ondertussen mijn favoriete hobby geworden!

Ik combineerde deze leuke ‘mountain’-tricot van De Fabrik uit Beerse met muntgroene tricot van de Stoffenstraat voor de biesjes. De babyrib tricot komt dan weer van bij Kickenstoffen. Het geheel is zo aaibaar en schattig dat ik er weg van ben!

Patroon voor het broekje is de Oliver, niet zo verwonderlijk denk ik. En voor het shirtje gebruikte ik het kruippakje uit het boek Hip, stoer en Lief. Ik maakte het patroon gewoon korter. Dat is een beetje een probeersel, want de laatste keer dat ik zo’n enveloppehals-shirt maakte, stond het de hele tijd te gapen aan de borst van het kindje. Dus moest ik op zoek naar een ander patroon en ik wilde niet meteen iets nieuws kopen, aangezien ik al een goed gevulde patronenkast heb. Dus nu moet ik eens een baby vinden om deze aan te doen, zodat ik weet of dit een betere oplossing is of niet!